تعيين قيمت محصول

تعيين قيمت محصول

سه روش اصلي براي تثبيت قيمت نهايي محصول وجود دارد:

روش آكادميك (علمي)اقتصادي:مستلزم درك اصولي از سياستهاي پيچيده تر قيمت گذاري در بازاريابي صحيح مي باشد.
روش دوم درارتباط با مفهوم رقابتي كالاست كه بيشتر توسط شركتهاي بزرگ اتخاذ مي گردد.
روش سوم ايجاب مي نمايد همه عواملي كه مقبولترين قيمت را در بازار ارائه مي نمايند،ملاحظه گردند.

عوامل تاثيرگذار بر تعيين قيمت فروش محصول

هزينه هاي مستقيم توليد كالا
هزينه هاي غيرمستقيم توليدكالا
هزينه تبليغ و ترويج
مخارج بسته بندي
بيمه محموله
هزينه هاي توزيع
روش پرداخت در قبال كالا
هزينه هاي احتياطي (احتمالي)
عامل سود

عوامل تاثيرگذار بر قيمت نهايي محصول از ديد بازاريابي بين المللي

روشهاي فروش
ميزان رقابت،تحقيق و تحليل بازار
بازار موجود
بازار بالقوه

نرخهاي برابري ارز در سطح بين المللي

هزينه يابي محصولات صادراتي با نرخهاي برابري ارز در سطح بين المللي ارتباط دارد. نرخهاي برابري ارز ،وسيله اي است كه با آن فروش خارجي پرداخت و خدمات بانكي و امورتجار،ساماندهي مي گردد. درجايي كه پرداخت كننده و دريافت كننده در دو كشور مختلف زندگي مي كنند و از پول هاي متفاوت استفاده مي نمايند هر يك مايل به معامله با ارز خود مي باشند.اين معضل توسط سيستم تبادل ارز خارجي برطرف شده،به طوري كه پول يك كشور را مي توان در مقابل پول كشوري ديگر مبادله نمود.

نرخ ارز(نرخ برابري)

نرخ ارز(برابري): قيمت يك ارز در مقابل ارزي ديگر اين نرخ عبارت است از تعداد واحدپولي ازيك كشور كه باتعدادي مشخص از واحد پول كشوري ديگر معاوضه مي گردد.

نرخ بازار: نرخهاي كه براي خريد و فروش ارز در بازارخارجي ارائه مي گرددو توسط بانكي به بانك ديگر و معمولا از طريق واسطه يا يك دلال ارز خارجي اعلام مي گردند

عوامل كوتاه و بلندمدت موثر در خريد و فروش ارز

عوامل كوتاه مدت : به دو دسته تقسيم مي شوند:

عمليات بازرگاني؛
عمليات مالي ؛

عمليات مالي تحت عناوين مختلف بيان مي گردد:

عمليات تبادل سهام كه شامل خريد وفروش سرمايه سهام باارزخارجي توسط سرمايه گذاران خصوصي يا شركتي به منظور كسب بهره يا نگهداري جهت افزايش سرمايه مي باشد.
عمليات بانكي؛انتقال وجوه توسط بانكها براي سرمايه گذاري يا سپرده در مراكز خارجي.
پيش بيني ؛ كه بيشتر با احتكار مترادف است ، بدين مفهموم كه عاملان ارزي با توجه به روشي كه يك ارز خارجي خاص حركت مي كند و نرخ آن تغيير مي يابد،اقدام به خريد يا فروش آن ارز مي نمايند.
پرداختهاي بهره عبارت است از بهره هايي كه به وام تعلق مي گيرد و همچنين سود سهام سرمايه گذاريها
پرداخت وام ؛كه از صدور وام توسط يك كشور به كشور ديگر به وجود مي آيد.
انتقالات بين دولتها؛
كنترل تبادلات ارزي ، كه با فعاليت دولتها در بازار مبادلات ارزي و به منظور كنترل نوسانات نرخ ارز(باتغيير رابطه عرضه و تقاضا) صورت مي گيرد.
عوامل بلندمدت ؛ عبارت است از عواملي كه در ارزش داخلي ارز در كشور تغيير ايجاد مي نمايند ،يعني قدرت خريد آن را در داخل كشور تغيير مي دهند .

مبادله از پيش

شرايط كنوني نرخهاي شناورارز و ميزان فزاينده امور تجاري مبتني بر شرايط اعتباري ، ممكن است بازرگاني را ملزم نمايد تا به تامين كننده اش در آينده اي مشخص ، ارزي پرداخت نمايد يا از خريدار خود ارز خارجي دريافت دارد.

وي در موقعيتي باز قرار مي گيرد كه ممكن است دستخوش هر تغييري در نرخهاي تبديل ارز گردد. به منظور پيشگيري از اين خطر ، مشتري مي تواند از امتياز مبادله از قبل ، برخوردار گردد. هيچ بازرگاني نبايد چنين خطري را در مبادله ارزي ، بدون حمايت رها كند. اين حمايت با عقد قرارداد پيش فروش با بانك فراهم مي گردد. اين قرارداد عبارت از عملياتي در مبادله ارزي است كه بدين وسيله نرخي براي يك خريد، يا فروش يك ارز در مقابل ارزي ديگر تثبيت مي شود تا در تاريخي مشخص و مورد توافق در آينده تكميل و اجرا گردد.

قراردادهاي پيش فروش ارز ممكن است مشخص و يا انتخابي باشد .

يك پيش فروش مشخص ، قراردادي است كه تاريخ اجراي مبادله ، توافق و تثبيت گردد. پيش فروش اختياري آن است كه مشتري قادر به حصول اطمينان از تاريخ انجام معامله در آينده نمي باشد و در عوض يك دوره زماني مشخص در نظر گرفته مي شود.

نرخهاي پيش فروشي

نرخهايي كه براي مبادله ارزي پيش فروش ، ارائه مي گردد ، لحظه اي با اضافه يا تخفيف برنرخ همراه مي باشد(يعني مقداري كمتر و يا بيشتر از نرخ روز) .گاهي اين نرخها برابر با نرخ روز است.اگر نرخ پيش فروش با تخفيف عرضه شود،به اين معناست كه ارز مزبور ارزانتر از نرخ روز ، پيش فروش مي شود و بالعكس اگر با اضافه منظور گردد يعني ارز پيش فروش گرانتر است. نرخهاي پيش فروش با نوسانات نرخ روز متغير است (تابعي از نرخ روز مي باشد).تنظيم مابه التفاوت پيش فروش (نزول يا مازاد) بازتابي از تفاوت نرخ بهره موجود در دو مركز مربوطه مي باشد . وقتي نرخ بهره در مركز خارجي پايينتر از نرخ بهره در مركز داخل باشد ، نرخ هاي پيش فروش گرايش به افزايش نشان مي دهند و بالعكس.

شايسته است كه بعضي از اصول را در نظر گرفت و به صادركنندگان توصيه كرد هنگامي كه انتظار دارند ارز خارجي را بعد از يك دوره زماني دريافت دارند ، لازم است متناسب با ترتيبات برقراري امور مالي بين المللي ، اين اصول را رعايت نمايند.

نظريات زير زماني كه ارز قابل دريافت رو به فزوني است،قابل ملاحظه مي باشد:

بهتر است عايدات ارز خارجي را از طريق حسابي دريافت نمود كه داراي بهره باشد.
قابليت انعطاف و قادربودن ؛
دريافت وام ارزي علي رغم تقويت بنيه مالي نتايجي ناخوشايند به همراه دارد.
پيش فروشي كه با نرخ برابري بالاتر از نرخهاي شش ماه قبل از آن صورت گرفته باشد براي صادركننده زياني در منافع از نظر گردش نقدينگي به وجود مي آورد.

وقتي ارز قابل دريافت ، ضعيف مي شود اقدامات زير انجام مي گردد: